Η μοναξιά ενός ασυμβίβαστου Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη

Η Μοναξιά ενός Ασυμβίβαστου

Σπυρίδων
Αρχιεπίσκοπος Αμερικής (1996-1999)

Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη

ΕΞΑΝΤΑΣ

Ώσπου το Πάσχα ο αμνός σφαγιάζεται για να γίνει ο εθιμικός οβελίας. Η εμπειρία είναι τραυματική για τα παιδιά που αρνούνται να δοκιμάσουν από το κρέας του δικού τους αρνιού. Τα μάτια του Τζόρτζυ είναι βουρκωμένα στο πασχαλινό τραπέζι.
Σελίδα 29

Η ατυχής στιγμή που ο παπα-Καμπανής συνέλαβε τον Γιώργο να τρώει κρυφά αντίδωρο στο ιερό πριν από το πέρας της λειτουργίας, τερμάτισε τη σχέση του με το μητροπολιτικό ναό που βρισκόταν λίγα μέτρα μόλις από το σπίτι του.
Σελίδα 33

Τα σκασιαρχεία από το σχολείο ήταν από τις αγαπημένες σκανδαλιές του έφηβου γυμνασιόπαιδου, που μαζί με τους συμμαθητές του, κατέφευγε συνήθως στο Ροδίνι ρεμβάζοντας μπροστά από λιμνούλες με τα νούφαρα ή παίζοντας ποδόσφαιρο πάνω στο υψιπέδιο με τα τεράστια πεύκα.
Σελίδα 36

Περνώντας μια μέρα ο γιατρός μαζί με τον μικρό του γιο από το βιβλιοπωλείο, είπε προφητικά στον φίλο του: «Τον βλέπεις αυτόν τον μικρό; Μια μέρα θα γίνει αρχιεπίσκοπος Αμερικής».
Σελίδα 48

«Ο πατέρας μας ήταν χειρουργός κι έζησε πολλά χρόνια στην Αμερική, αλλά το όνειρό του, όταν ξεκινούσε από τη Ρόδο, ήταν να γίνει ο ίδιος μητροπολίτης. Οι συνθήκες όμως ήταν τέτοιες που δε μπόρεσε. Έτσι έβαλε σκοπό της ζωής του να κάνει τον πρώτο του γιο μητροπολίτη και να τον δει μια μέρα αρχιεπίσκοπο Αμερικής. Από χθες αυτό το όνειρο του πατέρα μας είναι πραγματικότητα. Δυστυχώς, δεν έζησε να τον δει, αλλά η ψυχή του στον παράδεισο θα αγαλλιάζει».
Σελίδα 51

Μπροστά στον κατασυγκινημένο πατέρα του, που έβλεπε το μοναδικό όνειρο της ζωής του να δρομολογείται στην τελική ευθεία, ο Σπυρίδων μπαίνει οριστικά και αμετάκλητα στις τάξεις του κλήρου.
Σελίδα 71

Ο Βαρθολομαίος του ανήγγειλε ότι η Εκκλησία σκεφτόταν να τον προωθήσει στη θέση του αρχιεπισκόπου Αμερικής, αλλά εκείνος του απάντησε:
Δεν ενδιαφέρομαι για την Αμερική». «Και αν η Εκκλησία σε επεστράτευε;» ρώτησε ο πατριάρχης. «Τότε δεν θα μπορούσα να αρνηθώ», είπε ο Σπυρίδων.
Σελίδα 120

Η σύγκρουση, όμως με τις δυνάμεις του κατεστημένου είχε αρχίσει. Ο προκαθήμενος της Εκκλησίας ήταν δέσμιος μιας Εκτελεστικής Επιτροπής που τον αντιμαχόταν απροκάλυπτα.
Σελίδα 136

Έμοιαζαν με τους γυπαετούς πάνω σε νεκρή σάρκα. «Δρυός πεσούσης, πάς ανήρ ξυλεύεται», σκεφτόταν ο Σπυρίδων που αποχωρούσε από την Πόλη
με το κεφάλι ψηλά παρά τις παλινωδίες και την προδοσία…
Σελίδα 331

Κρατήστε αναλλοίωτους τους δεσμούς σας με την Μητέρα Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως, από την οποία και παραλάβατε την πίστη του Χριστού. Και να είσθε περήφανοι πάντα που γεννηθήκατε Έλληνες Ορθόδοξοι, διότι έτσι θα σας γνωρίζουν όλοι οι άνθρωποι ως λαό πίστεως, λαό παραδόσεως, λαό με οραματισμούς, λαό πρόθυμο να θυσιάσει και να θυσιασθεί για την αλήθεια.
Σελίδα 338

Υποβάλλω θερμάς τη Μητρί Εκκλησία ευχαριστίας επί τη νέα στοργική ταύτη χειρονομία και κλήσει. Δυστυχώς εις την κλήσιν ταύτην, ως ήδη εγνώρισα τη Μητρί Εκκλησία κατά την τελευταίαν εις Φανάριον επίσκεψίν μου, αδυνατώ δι’ όσα αήθως συνέβησαν ίν’ ανταποκριθώ, αποφασίσας όπως επί το γε νυν αποσυρθώ παντελώς της ενεργού εκκλησιαστικής διακονίας.
Σελίδα 340

«Επέστρεψα και εγκαταστάθηκα στην Πορτογαλία, τη χώρα που με πρωτογοήτεψε πριν τριάντα οχτώ χρόνια, όταν ταξίδευα απ’ την Αμερική για τη Χάλκη της Κωνσταντινούπολης.
…… διαβάζω τα βιβλία που μια ζωή δεν είχα χρόνο να διαβάσω. Κι ύστερα διατρέχω το διαδίκτυο για καθημερινή ενημέρωση. Αποφάσισα να παραμείνω εδώ μέχρι που να ξαναφανούν ευοίωνα σημεία στον ορίζοντα…»
Σελίδα 341