Μαμά Μαργαρίτα Καραπάνου

Μαμά

Μαργαρίτα Καραπάνου

Ωκεανίδα

ΣΕ ΛΑΤΡΕΨΑ. Λάτρεψα τα αδύνατα χεράκια σου. Λάτρεψα το στόμα σου, που είχε γίνει σαν πληγή. Στο τέλος, λάτρεψα και την ψυχή σου...

Σελίδα 15

ΜΑΜΑ, ΓΝΩΡΙΣΑ ένα παιδάκι. Το σκότωσες...

Σελίδα 64

ΜΑΜΑ, ΚΡΕΜΟΜΑΙ από μια κλωστή. Την άφησες...

Σελίδα 65

ΜΗΤΕΡΑ, ΣΑΣ ΜΙΣΩ. Είμαι πια σπιλωμένη...

Σελίδα 78

ΑΦΗΣΟΥ, ΜΗΤΕΡΑ, αφήσου στην αγάπη μου. Έτσι, θα στριφογυρίζουμε η μία γύρω από την άλλη. Αιώνια...

Σελίδα 79

ΕΙΣΑΙ ΣΑΝ ΤΗ ΦΩΤΙΑ. Με καις ολόκληρη...

Σελίδα 114

-ΠΕΙΝΑΣ; με ρωτάει η μαμά.

-Όχι.

-Διψάς;

-Όχι.

-Τι θέλεις, τέλος πάντων;

-Να ζήσω...

-Δεν ζεις; ρωτάει.

-Όχι.

-Τι θέλεις για να ζήσεις;

-Να πεθάνεις...

-Πώς;

-Βίαια.

Σελίδα 100

Αλλαγές...

Τα βιβλιοπερπατήματα μεταφέρθηκαν στην ΑΝΑΣΑ:

http://kyklaminovounou10.blogspot.com/

Ενημέρωση

Η Λεία Βιτάλη διαβάζει αποσπάσματα από την Ιερή παγίδα:

http://ieripagida.blogspot.com/

Οργανοπαίχτες και Κομπανίες του Πηλίου ΘΕΟΔΩΡΟΣ Δ. ΔΕΡΒΕΝΙΩΤΗΣ

Οργανοπαίχτες και Κομπανίες του Πηλίου

ΘΕΟΔΩΡΟΣ Δ. ΔΕΡΒΕΝΙΩΤΗΣ

Εκδόσεις Ζαγορά

"Πριν από μερικά χρόνια υπήρχε μια εκπομπή -δεν θυμάμαι αν ήταν στην τηλεόραση ή στο ραδιόφωνο- που είχε τον τίτλο:

"ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ".

Αυτόν τον τίτλο θα έπρεπε να χρησιμοποιήσω κι εγώ για το βιβλίο αυτό που γράφω αλλά θα γίνω κλέφτης πνευματικής ιδιοκτησίας, γιατί αυτό τον τίτλο τον βρήκε κάποιος άλλος. Επομένως εγώ πρέπει να βρω κάτι διαφορετικό."

Μ' αυτά τα λόγια ξεκινά ο Θόδωρας Δερβενιώτης στον πρόλογο αυτού του βιβλίου.

Όποιος και να ήταν ο τίτλος σου αλησμόνητε Θόδωρα, αυτό το βιβλίο είναι ένα θησαυρός για το Πήλιο και όχι μόνο!

Αφήνει χνάρια...

κι εδώ:
http://kyklaminovounou5.blogspot.com/2007/03/blog-post_626.html

κι εδώ:

http://kyklaminovounou.blogspot.com/2007/07/blog-post_35.html

Πραγματική βιβλιοπαρουσίαση!

Οι φωτογραφίες είναι απ’ την παρουσίαση του βιβλίου του Δημήτρη Μαμαλούκα

"Η χαμένη βιβλιοθήκη του Δημητρίου Μόστρα" την Τετάρτη στις 13 Ιουνίου στο βιβλιοπωλείο Παπασωτηρίου στην Αθήνα. (Πανεπιστημίου 37)
Στον λίγο χρόνο που είχα κατάφερα να είμαι κι εγώ εκεί.

Το βιβλίο παρουσίασαν οι:

Αύγουστος Κορτώ, συγγραφέας

Δημήτρης Γκενεράλης, συγγραφέας

Αποσπάσματα διάβασε ο ηθοποιός Γεράσιμος Μιχελής.

Η χαμένη βιβλιοθήκη του Δημητρίου Μόστρα- ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΜΑΛΟΥΚΑΣ

Η χαμένη βιβλιοθήκη του Δημητρίου Μόστρα

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΜΑΛΟΥΚΑΣ

ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ

«Μια συλλογή βιβλίων, Νικόλα, τη χάνεις μόνο από τρία πράγματα: από φωτιά, από νερό ή από το θάνατο. Στην Τρίτη περίπτωση όμως, τα βιβλία σου δε χάνονται, απλώς ξαναγυρνούν στο άπειρο σύμπαν όπου ψάχνουν οι υπόλοιποι συλλέκτες. Και στη συλλογή των σπάνιων βιβλίων του Μόστρα νομίζω πως συνέβη το τρίτο. Τα βιβλία υπάρχουν. Και περιμένουν να τα βρούμε!»
Σελίδα 147

«Ώ, παντού και πουθενά, Νικόλα! Ξέρεις, το πρόβλημα του χώρου απασχολούσε κι απασχολεί συνεχώς όλους τους βιβλιόφιλους. Έχω σκεφτεί ένα σχετικό αξίωμα: Όσο χώρο και να ΄χεις, πάντα θα είναι μικρότερος από τα βιβλία σου. Τόσο στην καρδιά σου, όσο και στο μυαλό σου, και φυσικά, στο σπίτι σου…
»Σκέψου, πάντα θα σου λείπει ένα ράφι για τη στοίβα που περισσεύει πάνω στο γραφείο ή το πάτωμα… Κι έπειτα, όλο φέρνεις και τίποτα δε φεύγει. Μπορείς να πετάξεις βιβλίο εσύ; Εμένα μου είναι αδύνατον. Μπορώ μόνο να εξορίσω κάποιους βαρετούς τόμους. Να τους στείλω στην αποθήκη, στο πατάρι, στον διάδρομο…»
Σελίδα 184

«Ναι, συμφωνώ. Ξέρεις τι λέω; Άνθρωπος χωρίς μυστικά είναι κενός άνθρωπος», είπε και το χαμόγελο είχε επιστρέψει στα χείλη του.
Σελίδα 282

Περισσότερα στο μπλογκ του:

http://mamaloukas.blogspot.com/

Η Ψιλικατζού Κωνσταντίνα Δελημήτρου

Η Ψιλικατζού

Κωνσταντίνα Δελημήτρου

IntroBooks

Για μένα, η αξιοπρέπεια κερδίζεται. Δεν είναι ούτε δεδομένη ούτε κληρονομική.
Σελίδα 13

Τα τεστ εγκυμοσύνης είναι σκληρά. Είναι η μεγαλύτερη αδικία που υπάρχει στον κόσμο. Τα μισώ από εκείνο το πρωί με όλη τη δύναμη της ψυχής μου. Πρέπει να τα πουλάνε παρέα με έναν άνθρωπο για να κλάψεις στον ώμο του. Είναι επικίνδυνο να δίνουν έτσι απλά στον κόσμο αυτά τα θανατηφόρα όπλα. Τρία διαφορετικά τεστ, τρια αρνητικά αποτελέσματα.
Σελίδα 65

Κανένα παυσίπονο δεν αρκούσε, κανένα παυσίπονο δε βοηθάει τους πόνους της ψυχής.
Σελίδα 65

Το γραφείο έγινε ένα τεράστιο βουνό από ασιδέρωτα και η κουζίνα δεν χρησιμοποιείται. Τα λουλούδια μου στο μπαλκόνι χαρίστηκαν και τα πατζούρια είναι πάντα κλειστά. Το ίδιο και η ψυχή μου.
Σελίδα 114

Είναι κάτι μερούλες που θα ‘θελα να μπορούσα να χαρώ όσο θέλω. Που ακούω όμορφα νέα αλλά δεν είμαι σε θέση να χαρώ πολύ. Θα ήθελα να χωρίσω τη ζωή μου σε ευτυχίες και δυστυχίες ώστε να τις ζω ξεχωριστά. Να μπορώ να λυπηθώ και να χαρώ ξεχωριστά.
Όχι μαζί. Όχι να είμαι με το ένα πόδι στον ουρανό και με το άλλο πέντε μέτρα κάτω απ’ τη γη. Θα μου πεις, έτσι είναι η ζωή. Ένα χάος, μια αταξία, δεν μπορείς να προγραμματίσεις τίποτε. Τίποτε δε θα σε ρωτήσει: «να ΄ρθω;», απλώς θα σου ορμήσει κι άντε βγάλ’ τα πέρα. Τα καλά και τα κακά. Εντροπία.
Θα ήθελα να μπορούσα να χωρίσω τη ζωή μου σε κουτάκια. Καλά και κακά. Όποτε γουστάρω να ανοίξω το ένα, να μη μου πετάγεται το άλλο στο κεφάλι. Ή, πάλι, να χωρίσω, αν γίνεται, τις μέρες μου σε καλές και κακές.
Σελίδα 123

Καταιγίδα έξω. Καμιά φορά πιστεύω πως ο καιρός συμβαδίζει με την καρδιά μου.
Σελίδα 161

Το μπλογκ της ψιλικατζούς είναι:

http://xpsilikatzoy.wordpress.com/

απόσπασμα του βιβλίου της, εδώ:

http://xpsilikatzoy.wordpress.com/2007/03/06/0106032007/