Μαμά Μαργαρίτα Καραπάνου

Μαμά

Μαργαρίτα Καραπάνου

Ωκεανίδα

ΣΕ ΛΑΤΡΕΨΑ. Λάτρεψα τα αδύνατα χεράκια σου. Λάτρεψα το στόμα σου, που είχε γίνει σαν πληγή. Στο τέλος, λάτρεψα και την ψυχή σου...

Σελίδα 15

ΜΑΜΑ, ΓΝΩΡΙΣΑ ένα παιδάκι. Το σκότωσες...

Σελίδα 64

ΜΑΜΑ, ΚΡΕΜΟΜΑΙ από μια κλωστή. Την άφησες...

Σελίδα 65

ΜΗΤΕΡΑ, ΣΑΣ ΜΙΣΩ. Είμαι πια σπιλωμένη...

Σελίδα 78

ΑΦΗΣΟΥ, ΜΗΤΕΡΑ, αφήσου στην αγάπη μου. Έτσι, θα στριφογυρίζουμε η μία γύρω από την άλλη. Αιώνια...

Σελίδα 79

ΕΙΣΑΙ ΣΑΝ ΤΗ ΦΩΤΙΑ. Με καις ολόκληρη...

Σελίδα 114

-ΠΕΙΝΑΣ; με ρωτάει η μαμά.

-Όχι.

-Διψάς;

-Όχι.

-Τι θέλεις, τέλος πάντων;

-Να ζήσω...

-Δεν ζεις; ρωτάει.

-Όχι.

-Τι θέλεις για να ζήσεις;

-Να πεθάνεις...

-Πώς;

-Βίαια.

Σελίδα 100