ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΕΖΑ - Κ.Γ. ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΕΖΑ

Κ.Γ. ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ

γράμματα

ΓΡΑΦΙΑΣ

Οι ώρες μ’ εχλόμιαναν, γυρτός που βρέθηκα ξανά
Στο αχάριστο τραπέζι.
(Απ’ τα’ ανοιχτό παράθυρο, στον τοίχο αντικρινά,
Ο ήλιος γλιστράει και παίζει.)

Διπλώνοντας το στήθος μου γυρεύω αναπνοή
Στη σκόνη των χαρτιώ μου.
(Σφύζει γλυκά και ακούγεται χιλιόφωνα η ζωή
Στα ελεύθερα του δρόμου)

Απόκαμα. Θολώσανε τα μάτια μου και ο νους,
Όμως ακόμη γράφω.
(Στο βάζο ξέρω δίπλα μου δυο κρίνους φωτεινούς.
Σα να ‘χουν βγει σε τάφο.)


ΥΠΟΘΗΚΑΙ

Όταν οι άνθρωποι θέλουν να πονείς,
μπορούνε με χίλιους τρόπους.
Ρίξε το όπλο και σωριάσου πρηνής
όταν ακούσεις ανθρώπους.

‘Όταν ακούσεις ποδοβολητά
λύκων, ο Θεός μαζί σου!
Ξαπλώσου χάμου με μάτια κλειστά
και κράτησε την πνοή σου.

Κράτησε κάποιον τόπο μυστικό,
στον πλατύ κόσμο μια θέση.
Όταν οι άνθρωποι θέλουν το κακό,
του δίνουν όψη ν’ αρέσει.

Του δίνουν λόγια χρυσά, που νικούν
με την πειθώ, με το ψέμα,
όταν οι άνθρωποι διαφιλονικούν
τη σάρκα σου και το αίμα.

Όταν έχεις μια παιδική καρδιά
και δεν έχεις ένα φίλο,
πήγαινε βάλε βέρα στα κλαδιά,
στη μπουτονιέρα σου φύλλο.

Άσε τα γύναια και το μαστροπό
Λαό σου, Ρώμα Φιλύρα.
Σε βάραθρο πέφτοντας αγριωπό,
κράτησε σκήπτρο και λύρα.