ΟΝΙΤΣΑ
Ζ.Μ.Γ. Λε Κλεζιό
«Η τιμή, Σινιορίνα! Μα κοιτάξτε γύρω σας! Οι μέρες όλων μας είναι μετρημένες! Και των καλών, και των κακών, και των έντιμων, και των ανθρώπων σαν εμένα! Η αυτοκρατορία έληξε, Σινιορίνα, γκρεμίζεται από όλες τις πλευρές, γίνεται σκόνη, το μεγάλο κράτος της αυτοκρατορίας βυθίζεται αξιοπρεπώς! Εσείς μιλάτε για ευσπλαχνία, ο άντρας σας ζει με χίμαιρες, και στο μεταξύ τα πάντα γκρεμίζονται! Εγώ όμως δεν θα φύγω. Θα μείνω εδώ για να τα δω όλα αυτά, είναι η αποστολή μου, ο προορισμός μου, να κοιτάζω το καράβι που βουλιάζει!»
Σελίδα 174
Τίποτα πια δεν ήταν αληθινό.
…Όλα ήταν ψέματα, ίδια με τις ιστορίες που διηγείσαι στα παιδιά μόνο και μόνο για να δεις τα μάτια τους να λάμπουν.
Σελίδα 225
«Η τιμή, Σινιορίνα! Μα κοιτάξτε γύρω σας! Οι μέρες όλων μας είναι μετρημένες! Και των καλών, και των κακών, και των έντιμων, και των ανθρώπων σαν εμένα! Η αυτοκρατορία έληξε, Σινιορίνα, γκρεμίζεται από όλες τις πλευρές, γίνεται σκόνη, το μεγάλο κράτος της αυτοκρατορίας βυθίζεται αξιοπρεπώς! Εσείς μιλάτε για ευσπλαχνία, ο άντρας σας ζει με χίμαιρες, και στο μεταξύ τα πάντα γκρεμίζονται! Εγώ όμως δεν θα φύγω. Θα μείνω εδώ για να τα δω όλα αυτά, είναι η αποστολή μου, ο προορισμός μου, να κοιτάζω το καράβι που βουλιάζει!»
Σελίδα 174
Τίποτα πια δεν ήταν αληθινό.
…Όλα ήταν ψέματα, ίδια με τις ιστορίες που διηγείσαι στα παιδιά μόνο και μόνο για να δεις τα μάτια τους να λάμπουν.
Σελίδα 225
Ωστόσο του αρέσει να τον χτυπά ο αέρας. Είναι σαν ένα μαχαίρι που κόβει τις αναμνήσεις. Μένει γυμνός όπως τα δέντρα το χειμώνα.
Σελίδα 238
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου