Κι επέστρεψα. Εξάλλου, δεν υπάρχει πεπρωμένο να 'ναι καλύτερο από κάποιο άλλο. Και κάθε άνθρωπος θα πρέπει το δικό του να το σέβεται. Να το τιμά αυτό που κουβαλάει.
Κι εγώ ακόμα μέσα μου τον κουβαλώ. Όπως τα άγρια βουνά και τις χαράδρες μας. Με όλα τ' αγκάθια του. Κι ας με ματώνουν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου