Μεγάλο Σχόλιο...
Ήταν ένα μεγάλο σχόλιο, που δεν χωρούσε πουθενά, γι' αυτό το ανεβάζω εδώ!
Αφορά την ανάρτηση της Ιουστίνης, εδώ!
Ιουστίνη μου, τι γίνεται εδώ; Με ξάφνιασες, τόσο στην ανάρτηση, όσο και στα σχόλια!
Θα με τρελάνετε, ρε παιδιά!
Ιουστίνη μου, δεν έκανα τίποτα, κορίτσι μου! Τις φωτογραφίες σας "έκλεψα", δικές σου και του Στράτου και τις έντυσα με ένα πολύ ωραίο τραγούδι! Τι το συζητάτε και με βάζετε στο ίδιο τσουβάλι με την Πέρσα; Έλεος!
Ξέρω ότι μ' αγαπάτε, κι ας με λέτε άτακτη κι ότι άλλο θέλετε, (ότι και να πείτε, μέσα θα είστε!) και πάμε στην ουσιώδη κριτική της Πέρσας. Μου έκανε εντύπωση που ενώ έζησε και σπούδασε στο Κάιρο, μπήκε πολύ βαθιά στην ιστορία σου, Ιουστίνη μου, λες και είχε ζήσει στην Ελλάδα, λες κι ήξερε από στερήσεις και φτώχεια!
Αυτά και μόνο τα λόγια της, φτάνουν:
«Η ιστορία της Ιουστίνης θα μπορούσε να είναι η ιστορία της κάθε γυναίκας πάνω στη γη, της γυναίκας που στερεύει ερωτικά και που ακρωτηριάζεται συναισθηματικά από τις κοινωνικές συνθήκες οι οποίες εξουσιάζουν τη ζωή της ως τον θάνατο- ίσως πάλι και αυτόβουλα για όλα τα παραπάνω. Της γυναίκας που υποτάσσεται χωρίς αντίσταση στους απαράβατους κανόνες της ηθικής αλλά και της προκατάληψης οι οποίοι διέπουν τις ζωές των ανθρώπων στις μικρές κλειστές κοινωνίες ακόμα και σήμερα και πολύ συχνότερα στις ανατολίτικες κοινωνίες».
Όσο και να μορφωθείς, όσο και να διαβάσεις, αυτά τα λόγια δεν τα γράφεις εύκολα και πολύ περισσότερο, δεν τα πιάνεις εύκολα στην έννοια τους, παρά μόνο αν έχεις εμπειρίες ζωής. Γι’ αυτό την συγχαίρω!
Συμφωνώ απόλυτα μαζί της! Αυτή η ιστορία θα μπορούσε να ήταν της κάθε γυναίκας στη γη! Γι’ αυτό αγαπήθηκε τόσο πολύ απ’ το ξεκίνημά του αυτό το βιβλίο σου, Ιουστίνη μου! Γιατί κάπου εκεί μέσα, πολλές γυναίκες, βρήκαν εικόνες απ’ την δική τους ζωή, ή των μανάδων τους. Εγώ, ας πούμε, θυμόμουνα σκηνές, σύγκρινα με την μάννα… έβλεπα αντιθέσεις, ομοιότητες, κ.λ.π. Γι’ αυτό το βιβλίο σου θα μπορούσα να είχα γράψει σελίδες ολόκληρες, αλλά το απέφυγα, γιατί δεν το έχω ξανακάνει σε κανένα βιβλίο και θα ήταν άδικο για τους άλλους συγγραφείς. Ήταν γιατί με πόνεσες εκεί που πονάω… και μου θύμισες πολύ την μάννα κ.λ.π.
Με τη ευκαιρία όμως, μιας και επεκτάθηκα τόσο πολύ, μου έκανε εντύπωση και το δικό σου πάθιασμα μ’ αυτή την ιστορία κι εκεί σε συγχαίρω και σένα! Μπήκες πραγματικά πολύ μέσα στην ουσία της ιστορίας, λες και ήσουνα η ίδια και μάνα και κόρη, αν και μερικές φορές νευρίαζα με την λογοτεχνία σας και τις ωραίες περιγραφές, και έλεγα από μέσα μου: «Ιουστίνη μου, προχώρα στο ψαχνό, κι άσε τα τοπία»! (Γι’ αυτό εγώ δεν θα γράψω ποτέ μου λογοτεχνικά! Ή που το’ χεις ή που δεν το’ χεις!)
Να μην σας ζαλίσω όμως! Σας συγχαίρω και τις δυο! Εύχομαι και στις δυο σας, Υγεία και Καλή επιτυχία στα πνευματικά σας παιδιά και να γίνεται πολύτεκνες!
Υγ. (μεγάλο)
Την Πέρσα έτυχε να την γνωρίσω πριν τρία χρόνια, μαζί με την Ελένη Γκίκα. Ήταν στην βιβλιοπαρουσίαση του πρώτου της βιβλίου «Δυτικά του Νείλου» που το παρουσίαζε η Ελένη και μάλιστα το είχε αφιερωμένο η Πέρσα, σ' εκείνη! Για την Ελένη ξέρετε όλοι πως νιώθω και απόδειξη είναι το "διότι", οπότε, δεν το συζητάμε! Με την Πέρσα χαθήκαμε, γιατί εκείνη δεν ασχολήθηκε με το ίντερνετ. Απ' την πρώτη στιγμή όμως, μου έκανε μεγάλη εντύπωση η καλωσύνη της να με δεχθεί στην παρέα της, λες και με ήξερε χρόνια, να με κεράσει, να είναι γλυκιά, ζεστή και φιλικότατη.
Φυσικά πήρα το βιβλίο της, τότε, μ' άρεσε πολύ η γραφή της, με συγκίνησε πολύ η ιστορία της, (κι εκείνη την γέφυρα, ακόμα την θυμάμαι), το παρουσίασα στο κυκλάμινο και φυσικά εκείνη το έμαθε και μ' ευχαρίστησε!
Ήθελα να πω, πως, όντως η Πέρσα είναι μια πολύ σεμνή κοπέλα και πολύ καλή συγγραφέας και μεταφράστρια, απ’ ότι λένε! Αν και δεν διαβάζω βιβλίο δεύτερη φορά, το βιβλίο της θα το ξαναδιάβαζα ευχαρίστως, για να θυμηθώ λεπτομέρειες που έχω ξεχάσει με το πέρασμα του χρόνου. Το έχω χαρίσει όμως στην βιβλιοθήκη του χωριού μου, μαζί με τα δικά σου και ήδη με περιμένουν πολλά βιβλία αδιάβαστα στη στοίβα, γι' αυτό, πάμε τώρα στα καινούργια!
Μ’ αυτά τα πολλά (λίγα;) ήθελα να πω, πως είναι κι ένας πολύ ωραίος Άνθρωπος!
Οντως Κυκλαμινάκι μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Πέρσα είναι μια σπουδαία μεταφράστρια, λογοτέχνις και κριτικός βιβλίου. Η διευσδυτικότητα και η γενναιοδωρία της είναι μοναδικές αρετές στο οπλοστάσιο της λογοτεχνικής της ματιάς.
Πρέπει να πώ ότι είναι και καταπληκτικός άνθρωπος η Πέρσα μας, σπάνια αρετή στις λογοτεχνικές παρέες.
Οσο για τις περιγραφές, πρέπει να σου πώ ότι πιστεύω πως ήταν όσο οικονομικές γίνονταν στο εν λόγω βιβλίο. Ισως αυτή να είναι η αρετή του, πως δηλαδή το φόντο είναι λιτό και λακωνικό. Αλλά άμα θέλεις να ρουφήξεις την ιστορία και η ελάχιστη περιγραφή εμπόδιο σου φαίνεται.
Σ ευχαριστώ για την ωραία σου κριτική απο καρδιάς. Είναι όλα τα λεφτά
Πολλά φιλιά
Ιουστίνη μου, της νύχτας τα καμώματα... τα βλέπει η μέρα και γελάει... Ερχόμουνα να μοιράσω την ανάρτηση σε μικρά σχόλια και να την αντιγράψω στην σελίδα σου και με πρόλαβε το σχόλιό σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν πειράζει!
Θα τα μεταφέρω όλα εκεί, μετά!
Σιγά την λιτότητα, Ιουστίνη μου! Μια χαρά τα περιέγραφες όλα και τα σύννεφα και τις θάλασσες και τα υφάσματα κι εγώ καιγόμουνα να μάθω τι έγινε παρακάτω!
Εμ, γι' αυτό το λένε λογοτεχνικό μυθιστόρημα, θα μου πείς!
Μπράβο, ρε (φιλικότατο), Ιουστίνη μου!Αυτό είναι που θαυμάζω σε σένα και σε όλους τους λογοτέχνες: τις περιγραφές σας! Εγώ, αν και παρατηρώ την παραμικρή λεπτομέρεια στην φύση, μόνο σε φωτογραφία μπορώ να το "παγώσω"!Δεν έχω λέξεις! Τις πήρατε όλες εσείς!
Φιλάκια, Ιουστίνη μου! Αν βλέπεις ώς κριτική ένα σχόλιο για την περιγραφικότητά σου, σκέψου να έγραφα και πραγματική κριτική!
Πάμε τώρα για διορθώσεις και συμπληρώματα, γιατί τώρα πήρα είδηση ότι η Πέρσα άνοιξε δικό της μπλογκ. Την συνάντησα στο Φεισμπουκ κι εκεί έμαθα για το νέο της βιβλίο, το οποίο δεν πήρα ακόμα!
(Αυτό πάλι με τα βιβλία και την ανάγνωσή τους, είναι μεγάλο κεφάλαιο, αλλά θα το ανοίξω άλλη στιγμή, που θα έχω περισσότερο χρόνο).