Η χαμένη βιβλιοθήκη του Δημητρίου Μόστρα
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΜΑΛΟΥΚΑΣ
ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ
«Μια συλλογή βιβλίων, Νικόλα, τη χάνεις μόνο από τρία πράγματα: από φωτιά, από νερό ή από το θάνατο. Στην Τρίτη περίπτωση όμως, τα βιβλία σου δε χάνονται, απλώς ξαναγυρνούν στο άπειρο σύμπαν όπου ψάχνουν οι υπόλοιποι συλλέκτες. Και στη συλλογή των σπάνιων βιβλίων του Μόστρα νομίζω πως συνέβη το τρίτο. Τα βιβλία υπάρχουν. Και περιμένουν να τα βρούμε!»
Σελίδα 147
«Ώ, παντού και πουθενά, Νικόλα! Ξέρεις, το πρόβλημα του χώρου απασχολούσε κι απασχολεί συνεχώς όλους τους βιβλιόφιλους. Έχω σκεφτεί ένα σχετικό αξίωμα: Όσο χώρο και να ΄χεις, πάντα θα είναι μικρότερος από τα βιβλία σου. Τόσο στην καρδιά σου, όσο και στο μυαλό σου, και φυσικά, στο σπίτι σου…
»Σκέψου, πάντα θα σου λείπει ένα ράφι για τη στοίβα που περισσεύει πάνω στο γραφείο ή το πάτωμα… Κι έπειτα, όλο φέρνεις και τίποτα δε φεύγει. Μπορείς να πετάξεις βιβλίο εσύ; Εμένα μου είναι αδύνατον. Μπορώ μόνο να εξορίσω κάποιους βαρετούς τόμους. Να τους στείλω στην αποθήκη, στο πατάρι, στον διάδρομο…»
Σελίδα 184
«Ναι, συμφωνώ. Ξέρεις τι λέω; Άνθρωπος χωρίς μυστικά είναι κενός άνθρωπος», είπε και το χαμόγελο είχε επιστρέψει στα χείλη του.
Σελίδα 282
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΜΑΛΟΥΚΑΣ
ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ
«Μια συλλογή βιβλίων, Νικόλα, τη χάνεις μόνο από τρία πράγματα: από φωτιά, από νερό ή από το θάνατο. Στην Τρίτη περίπτωση όμως, τα βιβλία σου δε χάνονται, απλώς ξαναγυρνούν στο άπειρο σύμπαν όπου ψάχνουν οι υπόλοιποι συλλέκτες. Και στη συλλογή των σπάνιων βιβλίων του Μόστρα νομίζω πως συνέβη το τρίτο. Τα βιβλία υπάρχουν. Και περιμένουν να τα βρούμε!»
Σελίδα 147
«Ώ, παντού και πουθενά, Νικόλα! Ξέρεις, το πρόβλημα του χώρου απασχολούσε κι απασχολεί συνεχώς όλους τους βιβλιόφιλους. Έχω σκεφτεί ένα σχετικό αξίωμα: Όσο χώρο και να ΄χεις, πάντα θα είναι μικρότερος από τα βιβλία σου. Τόσο στην καρδιά σου, όσο και στο μυαλό σου, και φυσικά, στο σπίτι σου…
»Σκέψου, πάντα θα σου λείπει ένα ράφι για τη στοίβα που περισσεύει πάνω στο γραφείο ή το πάτωμα… Κι έπειτα, όλο φέρνεις και τίποτα δε φεύγει. Μπορείς να πετάξεις βιβλίο εσύ; Εμένα μου είναι αδύνατον. Μπορώ μόνο να εξορίσω κάποιους βαρετούς τόμους. Να τους στείλω στην αποθήκη, στο πατάρι, στον διάδρομο…»
Σελίδα 184
«Ναι, συμφωνώ. Ξέρεις τι λέω; Άνθρωπος χωρίς μυστικά είναι κενός άνθρωπος», είπε και το χαμόγελο είχε επιστρέψει στα χείλη του.
Σελίδα 282
Ωραία τα κομμάτια που επέλεξες Ελπίδα... εσύ με το πρόβλημα των βιβλίων και του χώρου πώς τα πας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπέλεξα πολλά Δημήτρη, αλλά προτίμησα εδώ να βάλλω λίγα, γιατί θέλησα να βάλλω το γλωσσάρι σου που το βρίσκω σημαντικότατο για τους βιβλιόφιλους και φωτο της παρουσίασης. Προσπαθώ να είμαι δίκαιη στη μοιρασιά όλων των βιβλίων, αλλά βλέπω πως όσο πάω το χάνω το παιχνίδι. Νιώθω ότι έχω αδικήσει κάποια βιβλία σε παλιότερα ποστ και με την πρώτη ευκαιρία θα τα ξαναπαρουσιάσω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα, αν σου απαντήσω σ' αυτό που ρωτάς, θα πρέπει να γράψω βιβλίο!
Πριν 4 χρόνια, όταν είδα ότι τα βιβλία κατέλαβαν και τα μπαλκόνια μου με μεταλλικές ντουλάπες, άρχισα να χαρίζω σε βιβλιοθήκες, δημοτικά, φίλους και γνωστούς.
Κούτες ολόκληρες. Για καιρό ανάσανα, γιατί ήξερα πως είχα ελεύθερα συρτάρια στις ντουλάπες και για τα ρούχα! Τώρα πάλι,κάτι δεν πάει καλά... Σαν να περπατούν ένα πράγμα...!
Αλήθεια, δεν ξέρω ακόμα τι θα κάνω μ' αυτά!